20 juni, Rovaniemi-Karasjok 448 km

Vandaag zijn we op weg gegaan naar de Noorse grens. De afstand is 448 km dus we nemen wel de doorgaande wegen. Nadat ook Tineke in het zadel is geholpen gaan we op weg.

Een bewoner van Rovaniemi heeft ons gewaarschuwd voor loslopende rendieren die altijd na een heuvel of een bocht op de weg staan.We zijn al een heel eind op weg als we voor de eerste keer gaan tanken. Daar zien we aan de overkant de eerste rendieren tussen de bomen doorlopen. Later loopt er nog een kudde rendieren over de weg. Er worden een paar foto's door Manus genomen. Even later zien we een wit rendier. Een poging om deze te fotograferen mislukt omdat hij/zij er snel van doorgaat.

De wegen lopen tussen de meren door en het uitzicht is prachtig. Jammer dat het bewolkt is en af en toe regent.
De wegen worden steeds stiller en langer. De laatste 60 km gaat recht op de Noorse grens af. Prachtig over heuvels en daarbij een prachtig uitzicht in de verte. De Noors-Finse grens wordt gevormd door een rivier. De Karasjok camping is vlug gevonden en de slaapplaatsen in het 4 persoonshuisje worden verdeeld. Tineke onderin het stapelbed, want klimmen gaat niet lukken.

Om een uur of vier lopen we naar het dorp om de inwendige mens te gaan voorzien van brandstof. We kunnen kiezen uit twee restaurants en op aanraden van een camping medewerker kiezen we voor de beste. Na onze vraag wat er te eten is wordt er door de autistische dame achter de balie op een knop gedrukt en naar een beeldscherm gewezen. Daar stond het menu in het Noors en na nog een druk op de knop verscheen de Engelse versie. Voor donderdag bestond het menu uit gehaktballen met aardappels en geprakte groene bonen. Een klein beetje teleurgesteld door de beperkte keus kiezen we toch maar voor de ballen. Als we net zitten te eten krijgt een andere klant heerlijk krokant gebraden kippenpoten met friet. Blijkt dat we niet goed op het beeldscherm hebben gekeken.

Met gevulde maag gaan we terug naar de camping waar we te horen krijgen dat er 's avonds in een tipi op de camping een kampvuur is vanwege de langste dag. We moeten wel zelf eten en drinken meebrengen. In de hoop dat de rook ook de muggen zou verdrijven gaan we er naar toe. Het hout wordt aangevoerd door een Chiuaua die een karretje trekt. Het hondje is ook op de Noorse en Finse tv geweest. Dus nu kennen we een BN-er en een BF-er. Druk wordt het niet bij het kampvuur en na enige tijd zitten we met z'n vieren aan de ene kant en aan de andere kant zit een man alleen die worstjes boven het vuur roostert maar niet uitdeelt.
Ook wij gaan weg en hij blijft alleen achter.

We hebben ondertussen wel dorst gekregen en lopen dan ook maar naar de plaatselijke kroeg tegenover het beste restaurant.
Daar zijn ze wel spraakzaam. Als we het tweede biertje drinken vragen we wat de wisselkoers is van de Noorse kroon. Het komt er op neer dat we € 9 voor een biertje betalen. Op onze navraag blijkt dat de lokale bevolking evengoed last heeft van de muggen en ieder daar op z'n eigen manier mee omgaat. Zonder muggen geen zomer, Gratis acupunctuur, oud bloed afname, krabben is beter dan sex, zijn een paar van de uitspraken die moeten helpen het te aanvaarden.

Omdat we morgen weer op pad gaan wordt de terugweg naar de camping aanvaard In de hut wordt de strijd met de muggen aangegaan om van een zo ongestoord mogelijke nachtrust te kunnen genieten. Bij de campingwinkel hadden Roland en Tineke anti-muggen spray gekocht, maar volgens Roland leken de muggen er juist op af te komen. Roland heeft zelfs een soort klamboe die hij met duct tape aan het plafond boven zijn bed bevestigt. De zon wil maar niet ondergaan, maar gelukkig zijn we zo moe dat we toch in slaap vallen.